Να συμπεριληφθεί στο "'Άρθρο 16 Παράλειψη Βοήθειας σε κινδυνεύοντα πρόσωπα" (εκτός από το άρθρο 307 "Παράλειψη Λύτρωσης από
Κίνδυνο Ζωής" που έχει συμπεριληφθεί ήδ), και το άρθρο 306 του
Ποινικού Κώδικα κάνει αναφορά στην έκθεση σε κίνδυνο: "1. Όποιος εκθέτει
άλλον και έτσι τον καθιστά αβοήθητο, καθώς και όποιος με πρόθεση αφήνει
αβοήθητο ένα πρόσωπο που το έχει στην προστασία του ή που έχει υποχρέωση να το
διατρέφει και να το περιθάλπει ή να το μεταφέρει, ή ένα πρόσωπο που ο ίδιος το
τραυμάτισε υπαίτια, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών. 2. Αν η πράξη
προκάλεσε στον παθόντα: α) βαριά βλάβη στην υγεία του, επιβάλλεται κάθειρξη
μέχρι δέκα ετών· β) το θάνατό του, επιβάλλεται κάθειρξη
τουλάχιστον έξι ετών." [Ποινικός
Κώδικας, άρθρο 306].
Η αιχμή του δόρατος για έναν ναυαγοσώστη. Μπορεί να βρεθεί κατηγορούμενος ότι δεν έπραξε τα αυτονόητα. Βάσει όμως αυτού του άρθρου, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες κάθε περιστατικού που θα αντιμετωπίσει. Μαρτυρίες και ελαφρυντικά κατα περίπτωση όταν θα δικάζεται κάποια υπόθεση.
ReplyDeleteΣε ένα ΤΟΣΟ σημαντικό θέμα .... δυστυχώς αμέλησαν να γράψουν τί λέει αυτός ο κώδικας.
ReplyDeleteΕννοείται και θα πρέπει να συμπεριληφθεί το άρθρο αυτό.
Το άρθρο 306 του Ποινικού Κώδικα αναφέρει: "1. Όποιος εκθέτει άλλον και έτσι τον καθιστά αβοήθητο, καθώς και όποιος με πρόθεση αφήνει αβοήθητο ένα πρόσωπο που το έχει στην προστασία του ή που έχει υποχρέωση να το διατρέφει και να το περιθάλπει ή να το μεταφέρει, ή ένα πρόσωπο που ο ίδιος το τραυμάτισε υπαίτια, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών. 2. Αν η πράξη προκάλεσε στον παθόντα: α) βαριά βλάβη στην υγεία του, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών• β) το θάνατό του, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον έξι ετών."
ReplyDeleteΌσον αφορά το άρθρο (306 ΠΚ), ενδιαφέρον για τον ναυαγοσώστη έχει όχι ο πρώτος τρόπος τελέσεως του εγκλήματος της εκθέσεως, σε στενή έννοια, που υπάρχει όταν με μια θετική ενέργεια (ή παράλειψη) του δράστη, το θύμα μεταφέρεται από μία σχετικώς ασφαλή θέση σε μία άλλη ανασφαλή και έτσι εκτίθεται σε κίνδυνο η ζωή ή υγεία του, αλλά ο δεύτερος τρόπος πραγματώσεως του εγκλήματος (η "άφεση του θύματος αβοηθήτου"), που συντελείται όταν ο δράστης αφήνει αβοήθητο πρόσωπο, δηλαδή δεν παύει ή δεν εξουδετερώνει τον κίνδυνο που ήδη απειλεί τη ζωή ή την υγεία του προσώπου που έχει υπό την προστασία του ή έχει την υποχρέωση διατροφής ή περίθαλψης ή μεταφοράς του.
Η υποχρέωση αυτή δύναται να πηγάζει είτε από ρητή διάταξη νόμου ή σύμπλεγμα νομικών καθηκόντων που συνδέονται με ορισμένη έννομη σχέση του υποχρέου είτε από σύμβαση είτε από προηγούμενη συμπεριφορά του υπαιτίου, από την οποία δημιουργήθηκε ο κίνδυνος του εγκληματικού αποτελέσματος.
Απαιτείται να συντρέχει και αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της παραλείψεως και του αποτελέσματος, η οποία θεωρείται υπάρχουσα, όταν γίνει αποδεκτό ότι, αν γινόταν η επιβεβλημένη ενέργεια, που δεν έγινε, με πιθανότητα η οποία εγγίζει τα όρια της βεβαιότητας, δεν θα επήρχετο το συγκεκριμένο εγκληματικό αποτέλεσμα. Σε αντίθεση με την έκθεση εν στενή εννοία, εδώ το θύμα βρίσκεται ήδη σε κατάσταση κινδύνου, χωρίς και πάλι να είναι πιθανή από αλλού η βοήθειά του. Για την πραγμάτωση του δεύτερου αυτού τρόπου τελέσεως του εγκλήματος της εκθέσεως δεν είναι απαραίτητο να εγκαταλειφθεί, με την έννοια του τοπικού χωρισμού, το θύμα αβοήθητο, αλλ’ αρκεί να αφεθεί τούτο αβοήθητο.
Προτείνω να συμπεριληφθεί το άρθρο 306 του Ποινικού Κώδικα, για εκπαιδευτικούς σκοπούς και για να γίνει επισήμανση των υποχρεώσεων και ευθυνών του ναυαγοσώστη.
Δημήτρης Κουκουράκης
Δικηγόρος
Εκπαιδευτής Αυτοδυτών PADI
Εκπαιδευτής Πρώτη Βοήθειας EFR
demkouk@otenet.gr